فخرالدین عراقی در سال 610 هجری در اطراف همدان به دنیا آمد و در سال 688 در دمشق در گذشت.
به این جهت او را عراقی می خوانند که اهل عراق عجم (اراک،همدان،گلپایگان،اصفهان و نواحی اطراف) بود.
او در میانسالی به خدمت مولانا رسید و در زمره ی مریدان او جای گرفت.
به همین دلیل بسیار از اندیشه های او تاثیر پذیرفته.
مفاهیم اشعار او به عمق مفاهیم مولوی نمی رسد و آنقدرها متنوع نیست،اما زبان شعری عراقی در مجموع لطیف تر از مولوی است و به نظر می رسد از این جهت پیرو سعدی باشد.
در شعرهای او با انسانی جستجوگر مواجه می شویم که هنوز به یقین نرسیده و عشق را به عنوان راه نجات برمی گزیند.
احتمالا حافظ شیرازی با اشعار عراقی آشنا بوده و از آنها تاثیر پذیرفته.
این غزل حافظ با غزل فوق شباهتهایی دارد :
المنته لله که در میکده باز است...
:: موضوعات مرتبط:
اشعار ,
,
:: بازدید از این مطلب : 589
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
